ලේඛකයන්ට අද කුලී වැඩ කරන්න වෙලා - ප්‍රවීණ ලේඛක කුමාර සිරිවර්ධන
ප්‍රවීණ සම්මානනීය පරිවර්තකයකු මෙන්ම ජ්‍යෙෂ්ඨ පුවත්පත් කලාවේදියකුද වන කුමාර සිරිවර්ධන සීඝ්‍රයෙන් පොත් පරිවර්තනය කරන වෘත්තීය ලේඛකයෙක් ලෙස ප්‍රකටය. වර්තමානයේ සියලුම ප්‍රධාන පෙළේ ප්‍රකාශකයෝ පොත් ප්‍රකාශනයෙන් ඉවත් වී සිටිති. එය වෘත්තීය ලේඛකයන්ට මෙන්ම සමස්ත ප්‍රකාශන හා මුද්‍රණ කර්මාන්තයටම වැදුණු මරු පහරකි. මේ තත්ත්වය ලේඛක කුමාර සිරිවර්ධන දකින්නේ මේ ආකාරයටයි.
වෘත්තීය ලේඛකයකු ලෙස සියලු ආදායම් මාර්ග අවහිර වී අවසන් වූ වාතාවරණයට දැන් මුහුණ දෙමින් සිටිනවා. ලේඛකයන් අද දවසේ කුලී වැඩ කරමින් ආදායම් උපයා ගත්තවුන්ගේ තත්ත්වයෙන්ද පහළට වැටිලා එය ඛේදනීය තත්ත්වයක්.
බොහෝ අය හිතන්නේ පොත් ප්‍රකාශන ක්ෂේත්‍රයට ඇත්තේ කඩදාසි මිල වැඩිවිම සහ හිඟය විතරයි කියා. නමුත් මුද්‍රණ යන්ත්‍ර පිරිසිදු කිරීමට භූමිතෙල් ටික පවා අද නැහැ. විදුලිය කප්පාදුව, ඉන්ධන අර්බුදය ආදිය පවා එම ක්ෂේත්‍රයට බලපා තිබෙනවා. තීන්ත, ප්ලේට්ස් ආදී සියල්ලකම මිල ඉහළ ගිහින්.
මුද්‍රණ කඩදාසි වෙළෙඳපොළේ ඇත්තේ ඒකාධිකාරයක්. හිතූ හිතූ ආකාරයෙන් දිනෙන් දින මිල ඉහළ යැවුණා. රටේ සෑම ක්ෂේත්‍රයකම පාහේ ඇති පාලනයකින් තොර බව, නියාමනයන් රහිත බව මෙහිදීද කැපී පෙනෙනවා.
මෑතකදී මා හා කටයුතු කරන එක් ප්‍රකාශකයෙක් මගේ පොතකට මුද්‍රණය සඳහා ලබාගත් ඇස්තමේන්තුව මට කීවා. ඔහු සූදානම් වූයේ එම ඇස්තමේන්තුවට අනුව පොත් මුද්‍රණය කරන්න. එය ඇසූ වහා මා කීවේ පොත මුද්‍රණය කිරීම කල් දමන්න කියායි. එසේ මුද්‍රණය කළොත් පාඨකයන් වෙත පොත ලැබෙන්නේ ඉහළම මිලකට. මට ලැබෙන කර්තෘ භාගය විශාල වුවත් එයින් පාඨකයන්ට ඇතිවන්නේ අපහසුවක්. මේ අසීරු අවස්ථාවේ කිසිවකු පාඨකයන් අපහසුවට පත් කිරීම සුදුසු නැති බවයි අපගේ පෞද්ගලික අදහස.
මෑතකදී ප්‍රමුඛ පෙළේ ප්‍රකට පොත් ප්‍රකාශකයකු මා සමඟ කතා කළේ භාවිත කළ හැකි විකල්ප ක්‍රම ගැන. එක් ක්‍රමයක් වන්නේ සුදු පැහැ කඩදාසි වෙනුවට ඩිමයි භාවිතය. මීට දශකයකට හමාරකට පෙර අපි කියවූයේ හොඳ ඩිමයි කඩදාසියේ මුද්‍රිත පොත්. මුද්‍රණ වැය අඩු කිරීමට පාඨකයන් වෙත දැරිය හැකි මිලකට පොත් ලබාදීමට එය එක් හොඳ ක්‍රමයක්. ජාත්‍යන්තරයේ ප්‍රකට ප්‍රකාශන සමාගම් අදටත් පොත් මුද්‍රණය සඳහා යොදාගන්නේ ඩිමයි කඩදාසි. මේ මොහොතේ මා පරිවර්තනය කරමින් සිටින 2016 වසරේ මුද්‍රිත සම්මාන ගණනාවක් දිනූ අමෙරිකානු කෘතිය පවා ඩිමයි කඩදාසි යොදා මුද්‍රණය කළ එකක්. නමුත් මේ මොහොතේ කඩදාසි වෙළෙඳ පොළේ හොඳ තත්ත්වයේ ඩිමයි කඩදාසියට පවා හිතූ හිතූ හැටියට මිල නියම කෙරෙනවා.
අනාගතය භාරගන්නට සිටින දූ දරුවන්ගේ අධ්‍යාපනය ගැන පවා නොසිතන රටක පිටරටවලින් පරිත්‍යාග කරන කඩදාසි පවා භාවිතා කෙරෙන්නේ ලොතරුයි හා ගැසට් මුද්‍රණයටද? මෑතකදී කොරියාවෙන් පරිත්‍යාග කෙරුණු කඩදාසිවලට සිදුවූ දේ ගැන අපි නම් දන්නේ නැහැ. අඩුම තරමින් ඒවා පෙළ පොත් මුද්‍රණය සඳහාවත් යොදා ගැනුණාද? ඉදිරියේදී ප්‍රශ්න පත්‍ර මුද්‍රණයට හෝ ඒවා යොදා ගැනෙයිද? මෙවැනි තත්ත්වයක් යටතේ එක අතකට පොත් ප්‍රකාශනය පිළිබඳ ගැටලු ගැන කතා කිරීමෙන් ඵලක් ඇතිවේවිද? සාමාන්‍ය ජනතාවගේ බුද්ධි මට්ටම් ඉහළ නැංවීමේ වුවමනාව එදා මෙදාතුර කිසිම පාලනයකට තිබුණේ යැයි සිතන්නට තරම් සාධක නැහැ.
පොත් ප්‍රකාශකයන්ගේ සංගමයට සහ මුද්‍රණ ශිල්පීන්ගේ සංගමයට ජාත්‍යන්තර සබඳතා තිබෙනවා. ඔවුන් එක්ව ඉක්මණින් මේ තත්ත්වයට විකල්ප සොයමින් සිටින බවද කියැවෙනවා. අද ඉතිරිව ඇත්තේ එම සංගම් පිළිබඳ බලාපොරොත්තු පමණයි. කොහොමටත් මේ ගැටලු සහගත තත්ත්වය ලේඛකයන්ට පාඨකයන්ට පමණක් නොව ප්‍රකාශන හා මුද්‍රණ ක්ෂේත්‍රයන්ටත් දැඩිව බලපාන්නක්. අනෙක එදා වේල ටුවර්ස් පාලනයක් යටතේ දැන් අපටම අපේ ගැටලුවලට පිළිතුරු සොයාගන්නයි සිදුවී තිබෙන්නේ.
රටම කඩා වැටී සෑම ක්ෂේත්‍රයක්ම පසුබා තිබෙන මේ අවස්ථාවේ අපට තිබෙන්නේ &හෙට එච්චර කළුවර නැහැ* යනුවෙන් අපේක්ෂා ගොඩනගා ගන්න විතරයි.
